Szlaki wokół Szczyrku: Gdzie wędrować z dala od utartych ścieżek?

Szczyrk od lat przyciąga miłośników górskich wędrówek, ale większość turystów wybiera znane trasy, takie jak podejście na Skrzyczne czy Klimczok. Tymczasem w okolicy czekają również mniej uczęszczane szlaki, które pozwalają lepiej poczuć dzikość Beskidów, odpocząć od tłumów i cieszyć się górską ciszą. W tym artykule prezentujemy propozycje tras, które prowadzą przez piękne, a często niedoceniane zakątki wokół Szczyrku.

Trasa przez Przełęcz Karkoszczonka do Brennej

To idealna propozycja na kilkugodzinną wędrówkę w kameralnym otoczeniu. Szlak zielony prowadzi z centrum Szczyrku do Przełęczy Karkoszczonka, a następnie w stronę Brennej. Początkowo wiedzie wśród domostw, by z czasem przejść w leśną ścieżkę wijącą się po zboczu.

Po drodze można zatrzymać się przy Schronisku Chata Wuja Toma, które słynie z domowej kuchni i spokojnej atmosfery. Widoki z przełęczy na dolinę Brennej zapadają w pamięć szczególnie jesienią, kiedy okoliczne lasy nabierają intensywnych barw.

Długość trasy: ok. 8 km
Przewyższenie: ok. 450 m
Trudność: łatwa do umiarkowanej

Szlak na Magurkę Radziechowską przez Malinowską Skałę

To trasa dla tych, którzy szukają przestrzeni, rozległych panoram i odrobiny górskiego wyzwania. Najpierw warto wjechać kolejką gondolową na Halę Skrzyczeńską, co pozwala skrócić podejście. Następnie niebieskim szlakiem można ruszyć przez Malinowską Skałę w kierunku Magurki Radziechowskiej.

Po drodze mija się formacje skalne, niewielkie polany i fragmenty lasu świerkowego. Widoki rozciągające się z grzbietu są imponujące – w pogodne dni widać stąd nawet Tatry.

Długość trasy: ok. 12 km (w jedną stronę z górnej stacji)
Przewyższenie: ok. 600 m
Trudność: umiarkowana

Pętla przez Kotarz i Stary Groń

Ta mniej znana pętla zaczyna się na przełęczy Salmopolskiej, skąd prowadzi przez Kotarz do Starego Gronia, a następnie wraca przez Brenną lub schodzi z powrotem do Szczyrku. To doskonała trasa widokowa, z długimi odcinkami biegnącymi po otwartych grzbietach.

Zimą jest często używana przez skiturowców, ale latem i jesienią sprawdza się jako trasa dla piechurów szukających spokojnej wędrówki bez tłumu turystów.

Długość trasy: ok. 14 km
Przewyższenie: ok. 500 m
Trudność: umiarkowana

Alternatywy dla rodzin z dziećmi

Jeśli szukasz łagodniejszych tras, polecam:

• Deptak nad Żylicą – spacerowa trasa wzdłuż rzeki, dobra na rozruch lub odpoczynek po trudniejszych wędrówkach.

• Podejście na Sanktuarium na Górce – krótka i spokojna trasa prowadząca do malowniczo położonego miejsca kultu, otoczonego lasem.

Ciekawostka: Beskidzkie znaki sprzed lat

Podczas wędrówek po mniej uczęszczanych szlakach można natknąć się na stare oznaczenia szlaków turystycznych – ręcznie malowane znaki na drzewach czy kamieniach, czasem już ledwo widoczne. To pozostałości po wczesnych latach działalności PTTK w regionie, które dodają trasom historycznego smaczku.

Jak przygotować się do mniej znanych tras?

Wybierając mniej uczęszczane szlaki, warto pamiętać o podstawowych zasadach:

• Sprawdź prognozę pogody i długość dnia.

• Zabierz naładowany telefon i mapę offline (np. w aplikacji turystycznej).

• Nie licz na schroniska w każdej dolinie – weź ze sobą prowiant i wodę.

• Zimą lub wczesną wiosną sprawdź warunki śniegowe.

Dlaczego warto zejść z głównego szlaku?

Mniej popularne trasy dają nie tylko spokój i więcej przestrzeni, ale także pozwalają lepiej poznać przyrodę i mikroklimat regionu. To na nich spotkasz dzikie zwierzęta, zobaczysz oryginalne formy skał, a nierzadko i ludzi, którzy przychodzą w góry nie dla selfie, lecz dla doświadczenia ciszy i obecności.